10 Eylül 2012 Pazartesi

Putların Alacakaranlığı - Önsöz

Friedrich Wilhelm Nietzsche [1844 - 1900]
Bir bulanıklığın ortasında, sorumluluk taşıyan sorunlar yığını konusunda düşünmek, bir de pırıl pırıl aydınlığa çıkarmak, öyle ufak bir beceri olmasa gerek: Peki, daha gerekli ne olabilir bu aydınlıktan? Bir nesne yoktur, bir bölümünde aşırılık içermeyen. Erkin kanıtıdır erkin daha çoğu. - Tüm değerleri değerden düşürmek, kapkara, korkunç bir sorudur bu, üstüne düşmüş gölgesi, yerleşmiş - görevin böyle bir yazgısı iter her bakışı güneşe doğru koşmaya, daha çetin, hepten çetin bir ağırbaşlılıktır oluşan, kendi kendine titreyen. Her araç doğrudur bunun için, her 'durum' bir mutluluk. Hepsinden önce savaş. Savaş büyük bir usluluk her zaman, içten, derinleşen ruhlar için: yaradadır sağıltım. Bir özdeyiş vardır, kimseye söylemediğim, titizce anlamını sakladığım, uzun süredir dilime doladığım, seçtiğim:

İncrescunt animi, virescit volnere virtus.*

Bambaşka bir varoluştur öğrenmek içyüzünü putların, budur benim de istediğim en çok tüm durumlar içinde.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...